Conradi Gesneri

Historiae animalium liber III qui est de Avium natura - 1555

trascrizione di Fernando Civardi - transcribed by Fernando Civardi

31 - de Canaria

 


Si raccomanda l'opzione visualizza ->  carattere ->  medio del navigatore
The navigator's option display
->  character ->  medium is recommended

[GO] = gotico - [GR] = greco - [HE] = ebraico

DE CANARIA.

CANARIAM aviculam e Canariis insulis mercatores adferunt, et vulgo aviculam sacchari vocitant, [GO]. Avis est vulgaris pari magnitudine, rostro albo, parvo, et in acutum tendente: alarum et caudae pennis totis viridi colore: exiguo sane discrimine ab aviculis illis quas nostri citrinas nuncupant: aut iis quas ziselas nostri, Itali ligurinos. nisi quod paulo maior est quam utraque illarum, huic aspectu similior, illa nonnihil viridior. Cibis hae omnes iisdem vescuntur, lini scilicet aut papaveris semine, vel etiam interdum milio. Canaria privatim saccharo eiusque arundine summopere gaudet: ut et auricula muris herba, quam vulgo morsum gallinae vocant. hac enim ad cantum statim excitatur. Concentu valde amoeno est et acuto, quem spiritu diu non interrupto, nunc in longum, nunc in altum, varia vocis inflexione, et musica prope, sane lepida et artificiosa melodia extendit. Sonus emissus omnino gracilis, tamque vibrans est, ut cum parvos faucium aliquando nervos intenderit, auscultantium aures, tereti quasi clangore percellat et obtundat. Ob hanc ipsam delicatam cantus suavitatem, et quod e remotissimis locis, per mare procul, deinde terra quoque longe, summa cura et diligentia non nisi rara asportatur, magnatum aedibus alitur. Nam et ipsa per se peregrina raritate, et tanta gutturis dulcedine homines delectari, stupendum non est, praesertim quum grina raritate, et tanta gutturis dulcedine homines delectari, stupendum non est, praesertim quum ab Homero, Dyonisio Afro, Strabone, Ptolemaeo, [GR] (Latinis Fortunatae numero quinque, Plinio, Melae) istae insulae dicantur, ex quarum una, haec avis nomen apud nos adepta est, ubi captam negociatores adferunt. Solet autem magna in eius dignotione fraus exerceri, ita ut non pauci in ea agnoscenda decipiantur. Haec omnia super hac ave doctrina et genere praeclarus iuvenis Raphael Seilerus Augustanus Geryonis Seileri nobilissimi medici filius ad nos perscripsit, et suum hoc in eandem epigramma adiecit.

Quid miror digitis quando rudis organa pulso
Suave tot e cannis ire redire melos?
Plures una sonos avis haec nil passere maior
Gramineis herbis aequa colore, dedit.
Illa tonos apte medios quos maxima moles,
Nec calami poterant mille sonare, canit.
Ergo chelys, citharaeque fides vos, dicite nostram
Vel mutam si fas est, vel [GR] avem.

31 - de Canaria