Petri Andreae Matthioli
Commentarii in libros sex
Pedacii Dioscoridis de medica materia
1554
trascrizione di Fernando Civardi - transcribed by Fernando Civardi
Liber
quartus
pagina 490
Si
raccomanda l'opzione visualizza ->
carattere ->
medio del navigatore
The navigator's option display ->
character ->
medium is recommended
[GR] = greco
Cap. LXXXIIII
Ἀείζωον
μέγα – SEDUM MAIUS
SEMPERVIVUM magnum ideo nominatur, quoniam perpetuo folia vireant. cuius caules cubiti altitudinem implent, interdum excedunt, pingues, crassitudine pollicari, virentes, characiae tithymali modo insecti: folia pinguia, carnosa, longitudine pollicari, in cacumine linguae similia, alia in terram convexa, alia in capite stantia invicem, ita ut ambitu effigiem imitentur oculi. nascitur in montibus, et testaceis: supra domicilia etiam seritur. Eius vis refrigerare, et adstringere. Medentur igni sacro, nomis, ulceribus quae serpunt, oculorum inflammationibus, ambustis igni, podagris per se, et cum polenta illita folia. Succus capiti in doloribus, cum polenta, aut rosaceo perfunditur: datur in potu contra falangiorum ictus, dysenteriam, alvique profluvia: teretes tineas potus in vino excutit: subditus in vellere, mulierum abundantiam sistit. Succus oculorum lippitudinibus, sanguinis vitio conceptis, inungitur.
Cap. LXXXV
Ἀείζωον
μικρόν – SEDUM MINUS
SEMPERVIVUM parvum in petris, parietinis, et maceriis, necnon scrobibus opacis nascitur, caulibus ab una radice multis, tenuibus, crebro foliatis: exilibus foliis, rotundis, pinguibus, mucronatis: caule a medio emicante, palmum alto, umbellam, herbidosque flores, et tenues gerente. Folia eisdem cum priore viribus praedita sunt.
Cap. LXXXVI
Ἀείζωον
εἶδος τρίτον – SEDI GENUS TERTIUM
TERTIUM videtur sempervivi genus, quam aliqui andrachnen agriam, aut telephion vocaverunt, Romani illecebram, pusillis, crassioribusque foliis, hirsutis, portulacae proximis. nascitur in saxis. Vis ei excalfactoria, acris, exulcerans. illita cum axungia strumas discutit.